Veel te lang geleden

Ik kreeg laatst de vraag of ik nog mijn blog schreef en kwam er toen achter dat het eigenlijk wel heel lang geleden is dat ik geschreven heb... namelijk in maart...

Er is veel gebeurt in die afgelopen tijd. Zoals de blog in januari aangaf ben ik bezig geweest met mijn minor en heb die goed afgerond. Heb daar ook heel veel plezier mee gehad.

Ik heb eind vorig jaar ook wat lichamelijke struggelingen gehad die mij erg aan het denken hebben gezet over de toekomst, maar daar later wat over. 

In februari heb ik ook eindelijk mijn rijbewijs gehaald en mijn eigen auto gekocht! Ik kan niet gelukkiger zijn met de vrijheid die ik nu heb! Heb er dan ook al vele kilometers mee gereden! Onder andere naar mijn ouders maar ook weekendjes weg of naar vrienden toe!

Daarnaast ben ik vanaf maart/april bezig gegaan om alle achterstallige verslagen van het derde jaar in te halen en heb ik alles goed afgerond op één verslag na, dat ik binnenkort ga herkansen, dat is echt een heel fijn gevoel, maar was wel heel hard buffelen waarbij ik ongeveer 10 weken lang 3 a 4 dagen per week zelf aan de studie moest. Dit heeft veel discipline gevraagd van mij, maar het is mij gelukt en daar ben ik heel erg trots op!

In mei ben ik een trotse tante geworden van een heel lief nichtje in Praag waar ik eind juni/ begin juli op bezoek ben geweest! Was echt super leuk en wat is ze mooi! Ook echt een super leuk weekend gehad met mijn ouders, tante en kersverse gezinnetje!

In juni waren mijn ouders 35 jaar getrouwd en om die reden zijn we lekker 4 dagen naar Palestra geweest waar we een huisje hadden en daarnaast ook 3 dagen van de sauna kunnen genieten. Ik vind het zo cool dat mijn ouders al zo lang samen zijn en dat ze ondanks alle hobbels elkaar altijd weer vinden en voor elkaar gaan! Is een inspiratie en iets wat ik hoop in de toekomst ook te mogen hebben. In de tussen tijd natuurlijk sowieso nog lekker vaak naar de sauna genieten van de warmte, maar ook van de vriendinnen/vrienden waarmee ik ga!

In juli ben ik weer lekker 5 dagen naar Huy geweest. Deze keer was het een roadtrip met twee vriendinnen die meereden! Het was echt super gezellig en leuk om op die manier samen te gaan en ik vond het heerlijk dat ik zo veel kon rijden. De week zelf was heftig en mooi. Ik heb hele mooie contacten gelegd met "oude" vrienden maar ook nieuwe contacten gemaakt. Ondanks dat ik spiritueel deze keer niet heel veel ben gegroeid heb ik toch veel geleerd. Ik ben zo dankbaar voor mijn leven en heb zoveel respect en bewondering voor de kracht van andere.

In het eerste weekend van september heb ik ook eindelijk een lang verwachte wens in vervulling laten komen, namelijk een heerlijke grote vensterbank waar ik in kan zitten. Met de hulp van mijn ouders en vrienden heb ik het eindelijk voor elkaar gekregen om het te maken!

De foto van veraf geeft weer hoe het er uitziet alleen was de vensterbank nog niet geverfd, de "close-up" foto geeft het eindresultaat qua kleuren weer! Ik ben er echt super blij mee en zit er ook regelmatig in, in de zon lekker een boekje lezen of gewoon lekker in het zonnetje genieten van de muziek. Maar ook nu lekker boven de verwarming onder een dekentje en dan een boek lezen, serie kijken of zoals nu mijn blog schrijven. 

Daarnaast heb ik veel nagedacht over wat ik nu echt belangrijk vind, en welke contacten belangrijk zijn. Daarin heb ik contacten laten gaan maar ook in oude contacten weer meer energie ingestoken. Ik ben nog steeds zo dankbaar voor de vrienden die ik om mij heen heb en vind het heel fijn dat ik een "vangnet" heb waar ik altijd terecht kan. En die mij door spannende, moeilijk en leuke tijden helpen! Maar ook over de toekomst en hierbij komen de struggelingen van mijn gezondheid terug. Al zijn het nu geen echte struggelingen meer. Ik heb eind vorig jaar wat lichamelijke klachten gehad waar onderzoek naar is gedaan, waar ik eerst dacht dat ik mogelijk zwanger was, kwam er uiteindelijk uit naar voren dat ik mogelijk verminderd vruchtbaar ben. En dan kun je denken, mogelijk verminderd vruchtbaar, maar dan weet je toch nog niets? Nee dat klopt het is een mogelijkheid. Maar ik heb van heel jong al de wens om moeder te worden en het liefst via zwangerschap. En opeens word je dan geconfronteerd met het feit dat er een mogelijkheid is dat dit niet mogelijk is. Er is mij toen verteld dat het verstandig is zo vroeg mogelijk te proberen en te kijken in "hoeverre" ik verminderd vruchtbaar ben. Met andere woorden, nu weet ik niets zeker. Op dat moment had ik het gevoel dat mijn hele toekomst zoals ik die zag instortte als een kaartenhuis. Nu een tijd later kan ik er anders naar kijken. Aangezien mijn kinderwens zo groot is ben ik serieus gaan nadenken over de toekomst en wat ik daarin belangrijk vind en hoe ik mijzelf zie. En dat is eigenlijk in de eerste plaats als moeder. Dit betekent dat ik dus zo snel mogelijk alle opties wil bekijken. Ik wil sowieso eerst mijn diploma halen, maar zodra ik die heb wil ik kijken naar de opties van ouderschap. Zoals wat ga ik doen als ik tegen die tijd geen partner heb, en wat komt daar bij kijken en als ik wel een partner heb, hoe gaan we het dan doen. Maar dit zijn voor nu "zorgen" voor de toekomst en waar ik pas over na ga denken wanneer ik mijn diploma heb. 

Hieronder een schilderij dat ik gemaakt heb nadat ik het nieuws te horen had gekregen.

Op dit moment ben ik heel druk met mijn studie. Ik zit in mijn laatste jaar en ben nu bezig met onderzoek. Uiteindelijk besloten toch het onderzoek alleen te gaan doen, dus ben daar nu echt super druk mee, maar ondanks dat dacht ik, laat ik weer eens wat van mijn horen. Aankomende tijd zal het wel dus weer stil blijven want het onderzoek kost veel tijd en moeite. En ondanks dat het goed gaat moet ik mijn energie goed verdelen. 

Mijn dagen zien er erg veel uit zoals op de foto hier onder.​

Ik heb wel de motivatie om mijn onderzoek af te ronden en heb er ook echt heel veel plezier in, ondanks dat het super pittig. Ik zal proberen om weer wat vaker wat te laten horen, in elk geval bedankt voor het lezen en tot snel hopelijk!