Grote broer

Afgelopen woensdag, 6 januari, zou jij 30 zijn geworden. Je wordt nog elke dag gemist en er is altijd de vraag, wat als jij niet dood was gegaan? Waar zou je nu staan, zou je samenwonen, getrouwd zijn, vrijgezel zijn, kinderen hebben? Het zijn vragen waar ik nooit antwoord op zal krijgen en dat is soms best moeilijk. Maar er zijn ook vragen die ik heb aan jou. Wat vind je nu van mij en van de keuzes die ik maak? Ook hier zal ik nooit jouw antwoord op krijgen. Maar ik geloof dat jij trots op mij bent. Op wat ik bereikt heb, op de vrouw die ik ben geworden en de keuzes die ik heb gemaakt, die gezorgd hebben dat ik nu ben wie ik ben. Hieronder een paar foto's van ons en het gevoel dat jij mij  hebt gegeven spat van de foto's af. De geborgenheid en de liefde die jij voor mij voelde, het trotse grote broer gevoel waardoor ik mij altijd welkom voelde bij jou. Veiligheid. 

Ik ben lang heel boos geweest opdat ik jou moet missen. Dat jij niet meer hier bij mij bent. Maar ik ben nu dankbaar voor het feit dat ik 7 jaar in jou leven een rol heb mogen spelen. En ik ben dankbaar voor het gevoel dat jij mij gegeven hebt. De onvoorwaardelijke liefde die jij voor mij voelde en ook altijd heb laten zien. Het feit dat jij trots was dat ik jouw zusje was. Mij niet weg duwde maar erbij trok. Maar ook je strijdvaardigheid, je doorzettingsvermogen en je vermogen om van het leven te genieten. Ik herinner mij jou altijd lachend, ook toen het lachen je eigenlijk verging. Jij was altijd vrolijk en zo zag iedereen jou. Iedereen vond jou dapper omdat je de strijd met de ziekte zo goed aanging. Jij was zo veel mogelijk op school, want jij vond school leuk. En zo zal iedereen je herinneren als de vrolijke, spontane en strijdlustige jongen. 
En omdat jij mijn grote broer bent heb ik gisteren een Tattoo laten zetten. Het zijn jouw woorden voor mijn 3e verjaardag. En wat was het mooi. Ik ben goed geholpen bij de shop en de artist dacht ook heel goed mee. En tijdens het zetten stond natuurlijk Michael Jackson op met onder andere "You're not alone." Want jij bent altijd bij mij.
​Voor ik meer vertel over de Tattoo eerst de foto. 

Heel kusjes van Tommy. Ik heb lang zitten twijfelen of ik deze tekst zou nemen of voor een tekst zou gaan waarbij je afsluit met Tom. Maar jij bent altijd Tommy voor mij geweest. Ik heb jou bijna mijn hele leven Tommy genoemd. Dus daarom wilde ik graag Tommy. Daarnaast heb ik getwijfeld over de schrijffout, Heel kusjes, in plaats van Heel veel kusjes, maar ik vind het zo mooi en zo menselijk. Het is zo speels. En jouw tekst op mijn arm staat ben je voor altijd zichtbaar bij mij. Zoals ik zei, jou zou 30 zijn geworden afgelopen week, maar over 3 weken word ik 25. Toen mijn ouders vroegen wat ik voor mijn verjaardag wilde hebben, wist ik het eerst niet. En toen bedacht ik dat ik een Tattoo wilde. Een Tattoo met jouw tekst, zodat je voor altijd op mijn lichaam staat. Het is jouw handschrift en is jouw tekst aan mij. Ik vertelde mijn ouders het idee. En ze vonden het mooi. Mijn moeder zei: "Nu krijg je eigenlijk een cadeau van ons alle drie." Zo voelt het ook voor mij. Als ik nu naar mijn Tattoo kijk voelt het goed, ik ben er heel blij mee en het voelt alsof het er altijd heeft horen te staan. Het klopt gewoon. 
Ik heb voor mijn 25e verjaardag een herinnering, een aandenken gekregen van mijn ouders en van Tom. Want Tom staat nu voor altijd op mijn lichaam. En je bent nog steeds gemist, maar ik hou heel veel van jou. Heel kusjes terug lieve Tommy!